Het loont om de RIVM site in de gaten te houden, weer een interessante publicatie: Voorstel voor het meten en modelleren van ultrafijnstof in Nederland | RIVM
Zeker de moeite waard. In het abstract van het rapport kom je de volgende alinea tegen:
“Ultrafijnstof is een mengsel van extreem kleine deeltjes (kleiner dan 0,1 micrometer) die verschillen in grootte, van verschillende bronnen komen en verschillende stoffen bevat. Daardoor kan de concentratie niet zoals fijnstof worden gemeten, maar moeten de deeltjes worden geteld. Het RIVM stelt voor om op (minimaal) zeven vaste stations de aantallen ultrafijne deeltjes te meten en op enkele stations ook de grootte van de deeltjes. Kennis over de grootte van de deeltjes is nodig om meer inzicht in gezondheidseffecten te krijgen. Daar is nog weinig over bekend.”
Met name “ook de grootte van de deeltjes”: opmerking het tellen van de deeltjes mbt de groottes (vaak tot een bepaalde grootte) wordt pas enkele jaren gedaan itt de gewichten meten op een filter. De low-cost fijnstof sensoren tellen in principe de deeltjes en rekenen dat om naar gewichten. Door deeltjes te tellen naar groottes (z.g. bins) kan je dan komen tot een betere profiel indicatie van de emissie in een gebied?
Blijft dat de naamgeving van verschillende fijnstof emissies zoals ultra fijnstof, secundair fijnstof, PM0.3, PM1, PM2.5, PM10, roet (EC, soot), maximale groottes of minimale groottes, gewicht en tellingen in zg bins etc. soms leidt tot misverstanden en verwarring.