Sinds enkele weken bezit ik WH FS-02 fijnstof sensor. Die heb ik gekocht omdat mijn WH FS-01 sensor zo nu en dan haperde na een slechte verbinding met de sensormap site. Als de FS-01 weer terug is, hoop ik zeker beide sensoren te kunnen vergelijken.
Maar zelfs zonder vergelijking valt me iets bijzonders op. De meetwaarden van de FS-02 voor PM1, PM2.5 en PM10 lopen vrijwel gelijk op met elkaar. Aanvankelijk twijfelde ik aan mijn instellingen. Vandaag dus maar even de leverancier gebeld.
Ik weet nu dus dat het blijkt te kloppen. Het andere gedrag wordt verklaard door het feit dat de meetprincipes van beide sensoren behoorlijk verschillend zijn.
Vanmiddag vond ik het volgende verslagje : https://bade-zoetermeer.nl/wp-content/uploads/2022/03/Vergelijking-weerhuisjes-WH-FS01-WH-FS02.pdf. Daarin werden vergelijkbare observaties gedeeld.
Ik vroeg me al langer af hoe we om zouden moeten gaan met de onderlinge vergelijkbaarheid van metingen. Maar deze “vondst” roept wel een hoop vragen op.
Hoe denken wij om te gaan met zaken als ijking, reproduceerbaarheid?
Met nu wat ervaring met fijnstof sensoren (Nova SDS011, Plantower PMS-serie, Piera-1 en Sensirion SPS30) kan ik beamen dat de sensoren verschillen tav verschillende fabrikanten, per types van een fabrikant, zelfs binnen hetzelfde type van een fabrikant. De oorzaak bij deze zg deeltjes tellers ligt vaak aan de architectuur (laser type, doolhof type, ventilator, discriminatie tav groottes deeltje, etc), aan de vervuiling (sommige types hebben meer last van vervuiling als andere), en plaatsing en lokatie (bijv nabij zee: zout, dat is geen fijnstof dacht ik, in de lucht bijv.) van de meetkit. Prijsverschillen zegt soms weinig. De meeste fijnstof sensoren zijn ontwikkeld voor gebruik binnenshuis. Daar is ook de omrekening van het tellen van deeltjes van verschillende groottes naar de meestal drie gewichtsklasses op gebaseerd. Helaas is buitenshuis de rel. vochtigheid en temperatuur niet zo constant. Rel. vochtigheid buitenshuis kan veelal des nachts oplopen tot 100%. Binnenshuis zit die om en nabij de 50%. En dat scheelt exponentieel…
Wat te doen hieraan? We hebben van alle types die we gebruiken een aparte meetkit bij een een LML meetstation staan. Doel: onderlinge verschillen weten, referentie data verzamelen, e.d. Dat doen we over een lange periode van ca meerdere jaren. Tav calibratie onderling van de types hebben we een calibratie formule samengesteld (zekerheids percentage is ca 70%). Echter tav de metingen van het LML is de zekerheidsgrens te laag. Maw die stellen we niet bij.
Hierover zijn verschillende presentaties gehouden die je terug kan zien op onze website (http://behouddeparel.nl/MySense0status).
Maw dit is veel gedoe. Kortom (your mileage may vary) beter als een indicatie (bruut gezegd: ‘het is meer of minder nu’).
In principe (theorie) zal PM1, PM2.5, en PM10 gewichten moeten oplopen. PM1 ligt meestal vlak bij PM2.5 en iets hoger PM10. In de praktijk zie ik heel soms en heel onverwacht dat deze regel gelogenstraft wordt 
(vervuiling?).
Meestal wordt in de DIY meetkits de Nova toegepast. De Senserion (een modernere met meer meetgegevens en functionaliteit) metingen die momenteel meer wordt toegepast liggen vlak bij de Nova. Dus vergelijk de toegepaste sensor eerst even met een andere sensor waar veelal de fijnstof metingen gepubliceerd worden voordat je een conclusie trekt die verder gaat als ‘het is nu meer als gisteren’.
Meten behoeft meer om het te weten…
Dank MySense voor je uitgebreide antwoord. Het geeft een beetje richting aan mijn zoektocht. Met de verwijzing naar de artikelen die je noemt ga ik de komende tijd me er verder in verdiepen.